Two weeks off

Zoals ik al in mijn vorige bericht had geschreven zaten er twee weken vakantie aan te komen. Na bijna drie maanden wachten is ze er dan toch echt, Liliane is in Zuid-Afrika! De vakantie kan beginnen. (ik ben bang dat dit een lang verhaal gaat worden by the way..) Oh, en niet alle foto's worden hier onder dit verhaal weergegeven, dus je moet ff links op "foto's" drukken als je de rest wil zien.

En wat voor een begin, meteen een veel te luxe guesthouse in Camps Bay en een prachtig strand. Hier kreeg ik 'het grote boek' met een hele hoop leuke berichtjes van thuis, bedankt daarvoor! De dag erna zijn we de auto op gaan halen en op pad gegaan, de Garden Route op. Met nog een tussenstop op het zuidelijkste puntje van Afrika zijn we doorgereden naar Mossel Bay, een tocht van zo'n 500km. We konden alleen niet zoveel zien van de stad zelf, omdat we aankwamen in het donker. De ochtend erna bleek het dus best wel een mooie stad te zijn, met een erg mooi strand waar toevallig een professionele surfwedstrijd aan de gang was, perfecte ontbijtlocatie dus. Die dag zijn we via Oudtshoorn naar de Cango Caves gereden, een grote grot met druipsteenformaties om 'u' tegen te zeggen. Wij kozen voor de 'adventure-tour', de avontuurlijke route die ons veel dieper de grotten in nam. En avontuurlijk was het! Eerst door de 'tunnel of love' waar je al bijna vastzit omdat het zo smal is, en als hoogtepunt 'devils chimney', de schoorsteen van de duivel. een klein gat in de rotswand en dan 3m naar boven, ook nog eens ontzettend smal en maar één manier naar boven (met hoe je je voeten moet plaatsen enzo). Ik denk dat ik heb gevoeld hoe mensen met claustrofobie zich voelen.. Na de grotten zijn we door gereden naar een struisvogelfarm, maar yours truly was te zwaar om er op te mogen rijden, dus toen maar naar een dierenpark ietsje verderop gegaan. Uiteindelijk in Knysna aangekomen, waar we een heerlijk dinertje voor onszelf hadden gemaakt en een paar (huhu) alcoholische versnaperingen hebben genuttigd.
De dag erna zijn we een natuurgebied gaan kijken daar, super mooi, en doorgereden naar Storms River. Onderweg nog een leuke zaterdagmarkt tegengekomen, en een hostel geboekt voor diezelfde dag. Aangekomen bij het hostel blijkt dat het toch niet kon, waardoor we naar de enige niet geboekte plek in het dorpje moesten, wat een geniaal hostel bleek te zijn, waar we in een tent (die overdekt was en op een veranda lag) met een tweepersoonsbed hebben kunnen slapen. Die dag ook nog gaan zip-linen (soort tokkelbaan) over watervallen.
Ondertussen is het 27 april, de dag van de waarheid. Ik zei dat ik ging bungeejumpen, dus nu moet dat dan ook maar gebeuren. Aangekomen bij de brug bleek hij toch wel van een iets ander kaliber te zijn dan die ene die ik al ooit heb gedaan. Die was 15 meter, deze is 216 meter. Eenmaal op de rand van de brug zie je pas echt hoe diep het is en ga je toch twijfelen aan hoe vet dit gaat worden, maar de gasten van de bungeejump tellen zo snel af dat je geen tijd hebt om je te bedenken, het enige wat ik dacht was: spring alsjeblieft mooi naar beneden, dan sta ik nog in ieder geval goed op de foto voor als ik dood ga. Het gevoel is trouwens onbeschrijfelijk. Ik heb nog minimaal een half uur een big smile op m'n gezicht gehad van de adrenaline, die echt pijn begon te doen in m'n kaken, maar kon niet stoppen met lachen. Hierna zijn we doorgereden naar Jeffrey's Bay, een van de bekendste surfplaatsen van Zuid-Afrika (volgens CNN zelfs de nr. 2 surfspot ter wereld!), waar we een kamer hadden met balkon met uitzicht over het strand, geweldig. De dag daarna hebben we daarom ook maar bijna de hele dag op het strand gechilled, in de vele surfshops rondgehangen en natuurlijk een surfles genomen (ging bij ons allebei al een heel stuk beter dan die keer in Scheveningen). Hele vette sfeer daar trouwens ook.
De laatste volle dag van de Garden Route zijn we naar het Addo Elephant Park gereden. Denk je dat ik nu ooit nog naar de Beekse Bergen ga? Hier liepen zoveel wilde dieren rond en moest je ook echt kilometers rijden om ergens te komen, gigantisch groot dat park. De olifanten waren toch wel het hoogtepunt hier (zoals de naam doet vermoeden), vooral een ontzettend grote die een kwartier recht voor ons op de weg heeft staan chillen. Tijdens de lunch werd een aapje toch net iets te brutaal, die had van het een op het andere moment ons pak ijsthee te pakken, maar gelukkig konden we afschrikken en hadden we het pak weer terug, lekker lunchen kon niet echt meer want hij zat ons hele tijd te bekijken! Op de weg naar huis nog blij dat we niet stil kwamen te vallen, echt gigantische gaten in de weg die onvermijdbaar waren, recht voor een ontzettend groot township. Met de beats van dj Liliane viel ik niet in slaap na een hele dag intensief rijden, dus we kwamen ook goed aan bij het hostel in Port Elizabeth.
Ondertussen is het al woensdag, en papa en mama zijn al sinds die maandag in Kaapstad, tijd om die op te zoeken dus! Ze stonden ons op te wachten op het vliegveld en nadat we onze spullen bij mij thuis afgezet hadden zijn we het schiereiland af gaan rijden, op zoek naar mooie plaatjes. Hoeveel fotostops we toen gehouden hebben is ongekend, maar was wel gezellig! 's Avonds nog zonsondergang bekeken vanaf Signal Hill en uit eten gegaan.
Donderdag hadden Mieke (mijn huisgenoot) en ik afgesproken om samen met Luuk (haar vriend die er toen ook was) en Liliane wijn te gaan proeven in Stellenbosch. Na een beangstigende treinreis (op een of andere manier voelde je je echt onveilig) stond de gids van mijn vorige wijntour al op ons te wachten. Eerst nam hij ons naar de beste wijnfarm van de vorige keer, Solms Delta, en ook deze keer was die weer de beste. Met een lege maag meteen 6 wijnen mogen proeven en daarna goeie lunch gegeten. We wilden echter wel 3 boerderijen proberen en omdat het ondertussen al vrij laat was, moesten we bij de tweede onze wijnen echt achterover gieten, wat overigens prima ging. Bij de laatste boerderij er maar een chocoladeproeverij bij gedaan omdat het kon, waarna we papa en mama op zijn gaan zoeken in Stellenbosch om weer uit eten te gaan. Was een goeie dag!
Vrijdags zijn Liliane en ik de tafelberg gaan beklimmen via Skeleton gorge, een route omhoog die start in de Kirstenbosch Gardens, via rotsblokken in een rivierbedding klim je daar omhoog. Na anderhalf uur boven (750m) aan te zijn gekomen stonden we voor de keuze, gaan we hier weer naar beneden, of lopen we de route naar de kabelbaan, die ons tot op 1080m en nog drie uur verder neemt. Dat laatste maar gekozen en dat was het dubbel en dwars waard, zulke mooie uitzichten, ongelooflijk hoe 'rewarding' het dan kan zijn als je het toch allemaal zelf gelopen hebt.
Zaterdag naar de Old Biscuit Mill, die markt met heerlijk/luxe eten waar we verschillende dingen uitgeprobeerd hebben, was een goede brunch. De dag erna weer gaan brunchen, maar dit keer in een hele andere setting. Een hele grote braai (barbecue) midden in een township. Eerst loop je binnen bij de slager, geef je aan welk en hoeveel vlees je wil eten, daarna loop je naar de 'braaimasters' die het vlees voor je bereiden, wat je als het klaar is op komt halen en van kan genieten. Echt de beste braai die ik gehad heb. Daarna doorgereden naar Waterfront, groot shoppingcentrum, en daar nog wat rondgehangen.
's Maandags zijn we naar het District 6 Museum gegaan (dat was een wijk in Kaapstad die gedurende de apartheid plat is gegooid omdat het aangewezen was als 'blank terrein'), omdat cultuur toch ook niet kan ontbreken en daarna zijn we Lion's Head gaan beklimmen. Liliane moest en zou namelijk ook zonsondergang van deze berg zien, aangezien die zo ontzettend mooi was de vorige keer. Deze keer was ie weer echt mooi. Ook heel vet dat toen ie onder was, iedereen heel snel weer weg was behalve wij en een of andere artiest die zijn videoclip aan het schieten was.
Aangekomen bij de laatste dag, die we eindigden zoals we hem begonnen, op het strand. Eerst zonsopgang gezien vanaf een monument boven de universiteit en daarna naar sunset beach gegaan, waar we de hele middag gechilled hebben. 's Avonds nog onze specialiteit gemaakt, een aardbeienpizza (1,5 uur zoeken in de supermarkten hier naar alle ingrediënten, wat er maar 4 zijn). Toen Liliane weer naar het vliegveld gebracht en was het hele avontuurtje (wat dus echt geweldig was) plots weer voorbij, veel te snel. Toen ze weg was komt dan toch opeens het besef dat je hier nog maar anderhalve maand zit. Van de ene kant zou ik graag ook weer even thuis willen zijn, maar man, wat wil ik hier ook graag langer blijven..